3 Φεβρουαρίου 2017

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟ ΚΟΡΟΙΔΟ

  Έχω την ανάγκη να αναλύσω το πώς αισθάνεται ένα αγανακτισμένο κορόιδο. Φοβάμαι όμως  ότι θα ταιριάζει αυτή η ανάλυση με πολλούς από εσάς και τότε τα πράγματα γίνονται πολύ πιο δύσκολα από ότι όλοι φανταζόμαστε.
 Αγανάκτηση κατά Μπαμπινιώτη σημαίνει ισχυρή δυσφορία για κάτι που θεωρείται άδικο, προσβλητικό, ανήθικο ή μια δικαιολογημένη οργή. Αγανάκτηση έχουμε πολλών και διαφορετικών εκδόσεων όπως την ιερή, προσποιητή, γενική, διάχυτη, συγκρατημένη, βαθιά, εύλογη, ζωηρή, λαϊκή ή κύμα αγανάκτησης και θύελλα αγανάκτησης (ο καθένας μας διαλέγει και παίρνει).
 Κορόιδο είναι αυτός που γίνεται αντικείμενο χλευασμού, δηλαδή ο αφελής, ο χαζός, το θύμα, αυτός που εύκολα μπορεί να εξαπατηθεί, αυτός που δουλεύει σαν σκυλί (αγαπάω τα σκυλιά)  και οι άλλοι του τρώνε τα λεφτά, αυτός που τον εκμεταλεύονται για δικό τους όφελος, τον εξαπατούν και τον βάζουν να κάνει κάτι μόνο για να τον χλευάσουν, του τάζουν ότι θα κάνουν τα πάντα για το καλό του και αφού τον κοροϊδέψουν αυτός συνεχίζει να πηγαίνει μαζί τους και όλοι αυτοί πίνουν στην υγειά του κορόιδου (και πάλι ο καθένας μας διαλέγει και παίρνει ότι του ταιριάζει).
 Αμάν, έτσι αισθάνομαι και οι άλλοι συνεχίζουν να μου λένε -για την Ελλάδα ρε γαμώτο-. Καλά τόσο στραβοί είναι και δεν βλέπουν  ότι πια είμαι ένα συνειδητά αγανακτισμένο κορόιδο και δεν τους αντέχω άλλο, δεν φοβούνται καθόλου την αγανάκτησή μου, δεν έχουν καθόλου τσίπα απάνω τους, τόσο αναίσθητοι είναι ή κρύβεται κάτι άλλο από πίσω και έχουν αναλάβει εργολαβικά να το βγάλουν εις πέρας, εις βάρος μου. Όπως και να ‘χει εγώ θα πνίξω μέσα μου το κορόϊδο που έχω και μόλις μου δοθεί η ευκαιρία θα βγάλω την αγανάκτησή μου.


gritzalis

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου